4.2 ℃
“Letterlijk afstand houden, figuurlijk zo dicht mogelijk bij elkaar.”
Wat er in een week tijd is gebeurd is bijna onwerkelijk. Nog nooit heb ik meegemaakt dat op een doordeweekse dag het centrum van Heerenveen zo stil en zo leeg is als nu. Geen reuring, geen sport, geen evenementen, geen gezelligheid. Hier en daar een plukje jeugd met een muziekje aan op een bankje. Inwoners die op de Dracht nog een boodschap halen. Zo goed en zo kwaad als het kan steeds de anderhalve meter afstand houden.
En die afstand is écht nodig.
Ik hoef u niet langer te vertellen hoe belangrijk dat is. Met man en macht moeten we, met elkaar, willen dat de kans op besmetting zo klein mogelijk blijft.
De meeste mensen hielden zich goed aan de maatregelen, ook in Heerenveen. Maar toch. Afgelopen weekend zagen we ook beelden van drukte op markten, in parken, op het strand. En dus is het toch noodzakelijk om nóg scherpere maatregelen af te kondigen. En dat is nu op maandagavond 23 maart door het kabinet gedaan. Scherpere maatregelen die bovendien langer duren: tot 1 juni.
De tijd zal ons leren of we het tij met elkaar kunnen keren. Weet wel, dat de maatregelen minder vrijblijvend zullen zijn dan tot nu toe. Er mogen boetes worden uitgeschreven als u zich niet houdt aan bijvoorbeeld de groepsvorming. En als burgemeester mag en kan ik handhavend optreden en locaties sluiten. Ik hoop van harte dat dit in Heerenveen niet nodig zal zijn.
Dit alles is er op gericht om te voorkomen dat er in uw directe omgeving mensen besmet raken.
Inmiddels krijg ik er steeds meer beeld bij hoe akelig en verschrikkelijk dat is. Op dit moment zijn ook in onze gemeente enkele mensen positief getest. Met deze patiënten zelf of met hun naasten heb ik steeds even contact. Hun zorgen hoor ik dan aan, zo goed en zo kwaad als dat met een telefoontje gaat. En hoewel niet iedereen even ziek is; ze zijn allemaal erg aangedaan. En ze hebben angst of ze ook anderen hebben besmet.
Natuurlijk zijn er bij ons allemaal zorgen. Hoe komt het met onze gezondheid, wat staat ons nog te wachten? Kan de zorg de stroom patiënten steeds aan? Gelukkig kan dat op dit moment wel. Zo vangt ons ziekenhuis Tjongerschans, naast de eigen patiënten, nu coronapatiënten uit Brabant op.
In een week tijd gebeurde er meer.
Voor de mensen in de zogenaamde vitale functies, de mensen die niet thuis kunnen werken, is er opvang voor de kinderen geregeld. Voor de ondernemers werd een lokaal ondersteuningspakket uitgedacht. En in ‘Anna Schotanus’ in Heerenveen is een speciale vleugel ingericht voor oudere en kwetsbare mensen met vastgestelde corona die daar in isolatie kunnen gaan. Niet alleen patiënten uit Heerenveen; uiteindelijk vanuit heel Friesland.
Ook voelen we steeds directer het effect van alle maatregelen. Geliefden – familie of vrienden - wonen soms vlakbij elkaar, maar moeten letterlijk op afstand blijven. En dat is wrang en moeilijk. Het is bijna niet te bevatten hoe het is om elkaar zo’n lange periode niet te mogen vasthouden.
Dat vasthouden: ik hoop dat we dit virtueel kunnen blijven doen. Met een lieve boodschap, een belletje, een kaartje. Met spandoeken, of een speciale krijttekening op straat.
Het is mooi om te zien dat we in Heerenveen elkaar figuurlijk wél vinden. De mens is en blijft sociaal, zeker nu het er op aankomt. Overal ontspruiten er warme initiatieven. Gezamenlijke lokale ondernemers bezorgen boodschappen op bestelling aan huis. Er zijn websites voor uitwisseling van vraag en aanbod. Pubers die spontaan aanbieden om boodschappen voor de buurvrouw te halen. Voor alle bovenstaande initiatieven een ‘duimpje omhoog’.
Blijf elkaar vinden. Blijf omkijken naar de mensen om u heen. Want alleen samen kunnen we dit aan.
Burgemeester Tjeerd van der Zwan
